Liść rozmarynu - działanie terapeutyczne

Surowiec pochodzi od gatunku rozmaryn lekarski (Rosmarinus officinalis L.).

Rozmaryn nie występuje w Polsce w stanie dzikim, bywa niekiedy uprawiany. Jest to krzew zimotrwały, silnie gałęzisty o wys. 50-150 cm, o pędach wzniesionych, liściach równowąskich, siedzących, skórzastych, o wierzchołku zaokrąglonym, brzegach podwiniętych. Kwiaty drobne, bladoniebieskie zebrane są w nibygrona. Rozmaryn kwitnie od maja do lipca.

Główne związki

Liście rozmarynu zawierają ok. 2,5% olejku eterycznego, którego głównymi składnikami są borneol, kamfen, cyneol, flawonoidy, kwasy wielofenolowe, trójterpeny, fitosterole.

Działanie

Liście rozmarynu zmniejszają stany skurczowe mięśni gładkich jelit, dróg żółciowych i moczowych. Działają więc przeciwskurczowo. Pobudzają również czynność wydzielniczą żołądka i poprawiają trawienie. Surowiec ma także właściwości moczopędne, żółciotwórcze i żółciopędne.

Bibliografia:

Kohlmünzer S. Farmakognozja, Warszawa 1977

Mowszowicz J. Przewodnik do oznaczania krajowych roślin lekarskich, Warszawa 1983.

Ożarowski A.: Ziołolecznictwo. Warszawa 1983.