Liść mięty pieprzowej - działanie terapeutyczne

Surowiec pochodzi od gatunku mięta pieprzowa (Mentha × piperita L.).

 

Mięta pieprzowa jest uprawiana, niekiedy występuje zdziczała. Jest to roślina wieloletnia o wysokości 50-80 cm, krzewiasta, o wzniesionej gałęzistej, 4-kanciastej, czerwonobrunatnej łodydze. Kwiatostan mięty jest gęsty, kłosowy. Kwiaty są drobne, czerwonawe lub liliowe. Mięta kwitnie w czerwcu i lipcu.

Główne związki

Liście mięty zawierają ok. 2% olejku eterycznego, któ­rego głównymi składnikami są: mentol, men ton oraz estry mentolu. Występują też w tym surowcu garbniki, flawonoidy i kwasy organiczne.

Działanie

Wyciągi z surowca wzmacniają czynność wydzielniczą żołądka oraz wątroby, ułatwiają trawienie oraz pobudzają wytwarzanie żółci. Zmniejszają też napięcie mięśni gładkich jelit i dróg żółciowych, działają przeciwskurczowo i wiatropędnie. Liście mięty mają właściwości przeciwbakteryjne, szczególnie czynne są w stosunku do bakterii znajdujących się w drogach żółciowych.

Bibliografia:

Kohlmünzer S. Farmakognozja, Warszawa 1977

Mowszowicz J. Przewodnik do oznaczania krajowych roślin lekarskich, Warszawa 1983.

Ożarowski A.: Ziołolecznictwo. Warszawa 1983.