Koszyczek rumianu szlachetnego - działanie terapeutyczne

Koszyczek rumianu szlachetnego (Anthodium Anthemidis syn. Flos Chamomillae romanae)

 

Surowiec pochodzi od gatunku — rumian szlachetny, zwany też rzymskim (Anthemis nobilis L.). W Polsce jest uprawiany jako roślina lecznicza i przemysłowa, a także dekoracyjna. Zdziczały występuje niekiedy na przydrożach i nasypach kolejowych. Jest to roślina wieloletnia, o wysokości 15—30 cm, dołem owłosiona, silnie aromatyczna, o licznych żeberkowatych łodygach kształtu walcowatego. Koszyczki są pojedyncze, duże, o kwiatach brzeżnych białych, a środkowych żółtych. Rumian kwitnie od czerwca do sierpnia.

Główne związki

Koszyczki rumianu szlachetnego zawierają 0,6—1% olejku eterycznego, którego głównymi składnikami są estry butylowy i izoamylowy kwasu angelikowego i izomasłowego oraz farnezen i chamazulen. W surowcu występują także flawonoidy, pochodne apigeniny, a także trójterpeny, związki, poliacetylenowe i fitosterole.

Działanie

Kwiaty rumianu szlachetnego mają właściwości przeciwskurczowe. Zmniejszają napięcie mięśni gładkich w przewodzie pokarmowym, przywracają prawidłową perystaltykę jelit, uśmierzają bóle wywołane skurczami mięśni gładkich przewodu pokarmowego. Działają jako środek wiatropędny i poprawiają trawienie zwiększając wydzielanie soku żołądkowego. Łagodzą stany nieżytów przewodu pokarmowego, działają przeciwzapalnie.

Bibliografia:
Kohlmünzer S. Farmakognozja, Warszawa 1977
Mowszowicz J. Przewodnik do oznaczania krajowych roślin lekarskich, Warszawa 1983.
Ożarowski A.: Ziołolecznictwo. Warszawa 1983.


Komentarze