Imbir (Zingiber officinale )
występuje jako surowiec w postaci surowej, jako przyprawa suszona i
rozdrobniona, popularny jest również imbir marynowany, wykorzystywany do sushi,
kandyzowany i w postaci konfitur jedno- i wieloskładnikowych.
Zapach kłączy imbiru jest silny, aromatyczny, smak silnie palący, korzenny.
Do najważniejszych gatunków handlowych imbiru należą:
- imbir jamajski – gatunek najwyższej jakości, kłącze oskrobane ze wszystkich stron, niepoddane wapnowaniu ani bieleniu,
- imbir malabarski – dobrej jakości, oskrobany ze wszystkich stron, niekiedy po usunięciu tylko najbardziej zewnętrznej warstwy korka,
- imbir zachodnioafrykański – o jakości najniższej, nieoskrobany, niewapnowany, ciemno zabarwiony (najbardziej ostry w smaku),
- imbir chiński – do handlu trafia zakonserwowany w syropie lub powleczony lukrem
Imbir jako lek
Badania naukowe z ostatniej dekady wskazują, że kłącze imbiru to cenny lek o szerokim spektrum działania.
Imbir działa przeciwzapalnie, stosowany jest przy zapaleniu stawów, zapaleniu oskrzeli, działa żółciopędnie oraz pobudza perystaltykę. Działa profilaktyczne w chorobie lokomocyjnej (preparaty Avioplant, Lokomotiv). Łagodzi nudności, przeciwdziała mdłościom po narkozie i chemioterapii.
Działa przeciwbólowo, przeciwmigrenowo, przeciwwirusowo, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczo. Obniża poziom cholesterolu we krwi, działa przeciwmiażdżycowo.
Substancje biologicznie aktywne kłącza imbiru
Miarą wartości przyprawowej imbiru jest zawartość olejku eterycznego i gingerolu. Kłącze imbiru zawiera około 1 do 3% olejku eterycznego i od 4 do 7,5% oleożywicy.
Związkami chemicznymi warunkującymi aromat rośliny są węglowodory seskwiterpenowe, takie jak zingiberen, kurkumen i bisabolen. Za smak imbiru odpowiedzialny jest głownie gingerol.
Imbir w kuchni
Imbir dodaje świeżości i pikantności owocom morza, polepsza smak mdłych potraw, zmniejsza tłustość niektórych mięs, np. kaczki lub wieprzowiny. Dłuższe kłącza są starsze, będą więc ostrzejsze i bardziej włókniste. Świeży imbir można przechowywać w chłodnym miejscu przez tydzień, w lodówce kilka tygodni, owinięty w papierowe ręczniki, w plastikowej torbie.
Suszony mielony imbir różni się smakiem od świeżego i nie można ich używać wymiennie.
Mielony imbir najlepiej nadaje się do potraw słodkich, takich jak pieczywo, herbatniki i pudding. Pasuje też do pieczonego rabarbaru i jabłek.
Imbir kandyzowany
500 g świeżego, obranego, pokrojonego imbiru gotujemy około 30 minut. Odcedzamy, dodajemy tyle cukru, ile waży ugotowany imbir i 3 łyżki wody. Gotujemy często mieszając, aż imbir będzie prawie suchy. Obtaczamy w cukrze. Przechowujemy w szczelnie zamkniętym słoju do 3 miesięcy.
Herbatniki z imbirem
przepis na około 30-40 herbatników
szczypta: mielonego cynamonu, mielonych goździków, mielonego kardamonu
wykonanie:
Łączymy miód, cukier, masło i topimy całość mieszając. Odstawiamy do ochłodzenia. Piekarnik nagrzewamy do 160oC. W misie łączymy 2/3 mąki, przyprawy, żółtko i mieszankę miodową, mieszamy. Sodę rozpuszczamy w łyżce letniej wody i dolewamy do całości. Dodając pozostałą mąkę, powoli ugniatamy gęste ciasto. Wałkujemy na grubość 1 cm, wycinamy ciastka i kładziemy je na papierze do pieczenia lub macie silikonowej. Pieczemy 10-12 minut.
Komentarze
Prześlij komentarz