artykuł opublikowany na stronie sekrety-zdrowia.org 30 grudnia 2020
Białoporek brzozowy [Piptoporus betulinus] od niepamiętnych czasów był wykorzystywany w medycynie ludowej. Kawałki huby znaleziono przy szczątkach człowieka lodu Ötzi, zmarłego około 5000 lat temu w górach Tyrolu. Nosił je przy sobie prawdopodobnie do wykorzystania jako opatrunek lub w celach leczniczych.
Popularnie zwany hubą, pniarkiem, żagwią białoporek brzozowy wyrasta na obumarłych pniach i gałęziach brzozy. Nazwa botaniczna wywodzi się z połączenia greckiego piptein – opadły, porus – pory oraz drugiego członu łacińskiego betulinus – z brzozy.
Dawniej huba była popularnym narzędziem do ostrzenia fryzjerskich brzytew, ponoć sprawdzała się lepiej niż ostrzałki. W pracowaniach krawieckich służyła jako poduszka do igieł, nożyków, nożyczek, co zapobiegało rdzawieniu. Miękki, plastyczny miąższ młodych owocników używano do uszczelniania.
Białoporek brzozowy – huba
Białoporek jest pospolitym, jednorocznym grzybem z rodziny pniarkowatych. Pasożytuje na powalonych pniach, żywych gałęziach obumierających brzóz. Najczęściej huby brzozowe spotkamy w wilgotnych zacienionych lasach, zaroślach, parkach, przy bagnach i zbiornikach wodnych.
Owocniki białoporka osiągają rozmiary 5 – 20 cm szerokości i 2 do 6 cm grubości. Występują pojedynczo lub w nielicznych grupach. Są mocno zrośnięte z korą, jako pasożyt odżywiają się pokarmem czerpanym z drzewa, zawierają te same składniki co brzoza plus wytwarzają własne związki.
Młode owocniki o twardym miąższu są białe, z gładką powierzchnią pokryte cienką błonką. Z czasem matowieją, przybierają barwę kremową, do brązu a powierzchnia porowacieje. Mają wyrazisty grzybowy zapach. Jasne owocniki są kwaskowate w smaku, starsze nabierają goryczki.
Białoporek brzozowy lecznicze właściwości
Medycyna ludowa białoporek wykorzystała do ogólnego wzmocnienia i podniesienia odporności. Wywary i nalewki stosowano do leczenia chorób żołądka, wątroby, śledziony, nerek, pęcherza, obrzęków, wrzodów, guzów łagodnych i złośliwych. Zwalczano nimi pasożyty, m.in nicienie. Zewnętrznie stosowano do okładów na rany, stany zapalne skóry, owrzodzenia.
Białoporek brzozowy zawiera szereg aktywnych biologicznie związków [1]. Najważniejsze to piptamina- naturalny antybiotyk oraz kwasy tłuszczowe, polisacharydy, terpeny, fenole, flawonoidy. Zawiera też sporo witaminy C, E, beta karoten, likopen i karotenoidy.
Białoporek ma działanie
- antybakteryjne, przeciwwirusowe
- przeciwzapalne, kwas betulinowy i polyporenowy hamuje burzę cytokin
- aseptyczne
- przeciwnowotworowe [2]
- przeciwbólowe
- przeciwpasożytnicze
- neuroprotekcyjne
- immunomodulujące – harmonizuje pracę układu odpornościowego
- stymuluje układ odpornościowy i wygasza stan zapalny poprzez hamowanie produkcji cytokin
Zastosowania białoporka
Surowiec tnie się na drobne kawałki i suszy w temperaturze do 60°C w otwartym piekarniku, przy ciepłym piecu lub na świeżym powietrzu. Wysuszony białoporek przechowuje się w papierowej torbie w miejscu bez dostępu światła. Przed użyciem mieli w elektrycznym młynku na proszek, jest dość twardy.
Odwary i nalewki z białoporka działają przeciwzapalnie i poprawiają przemianę materii Wzmacniają organizm i modulują pracę układu odpornościowego. Stosuje się dla wzmocnienia przy wycieńczeniu organizmu, słabej odporności. Pomaga w chorobach przewodu pokarmowego, narządów wewnętrznych, słabych błonach śluzowych, pasożytach, wrzodach, nowotworach. Zmniejszają ryzyko przerzutów. Stosuje się przy infekcjach, grypie i chorobach odkleszczowych.
Wywar z białoporka
Płaską łyżkę sproszkowanego surowca zalewa się 3/4 szklanki przegotowanej wody. Odstawia na noc. Rano podgrzewa do wrzenia. Ostudzony pije się po łyżeczce cały dzień. Stosuje się przy infekcjach, grypie, stanach zapalnych. Niektóre zielniki zalecają łączyć białoporek z czarną hubą brzozową [Inonotus obliquus] w stosunku 1:1 przy raku żołądka, płuc i nowotworach przewodu pokarmowego.
Odwar z białoporka
Płaską łyżkę sproszkowanego surowca zalewa się szklanką wrzątku. Gotuje na małym ogniu 10 minut. Po przecedzeniu i ostudzeniu pije się w kilku porcjach między posiłkami jako środek przeciwzapalny, dla ogólnego wzmocnienia, poprawy stanu błon śluzowych, podniesienia odporności na infekcje i na uspokojenie nerwów. Można stosować do irygacji.
Nalewka
Sproszkowany białoporek zalewa się 60% alkoholu w proporcji 1:5. Odstawia na dwa tygodnie w miejsce bez dostępu światła. Filtruje i przelewa do butelki. Stosuje 3 razy dziennie po 15 ml.
Opatrunki
Zerwany prosto z drzewa białoporek jest naturalnym opatrunkiem. Odrywa się plasterek spodniego miąższu, przykłada do chorego miejsca. Młody zarodnik ma galaretowatą skórkę, która przykleja się jak plaster, starszy trzeba przymocować bandażem. Stosuje się jako środek dezynfekujący i gojący na rany, oparzenia, stany zapalne.
Komentarze
Prześlij komentarz